നിന്‍ കുപ്പിവള
കിലുക്കി ഉണര്‍ത്തിയത്
കവിതകള്‍ ഉറങ്ങിക്കിടന്ന
എന്‍ ഹൃദയത്തെ ..

നീ പാടിയുണര്ത്തിയത്
എഴുതാന്‍ ബാക്കി വെച്ച
എന്‍ പ്രണയ ഗീതങ്ങളെ ..

ഉറക്കം പരിഭവിക്കും
രാവുകളില്‍ നാണത്താല്‍
മുഖം മറയ്ക്കും നിലാവിന്‍
ഭംഗിയില്‍ നിന്‍ മുഖം എന്‍
സ്മൃതിപഥങ്ങള്‍ക്ക്
ഉന്മാദ ലഹരി ..

പൊട്ടിയ വളകള്‍
പ്രണയ കാവ്യങ്ങള്‍ എഴുതിയ
എന് ഹൃദയം കൊണ്ട്
പൊതിഞ്ഞു വെച്ചത്
നഷ്ട പ്രണയത്തിന്‍
കവിതകള്‍ രചിക്കാനല്ല ..

ഒരിക്കല്‍ നീ തിരിഞ്ഞു
നോക്കുമ്പോള്‍
ഉദയ സൂര്യന്‍റെ പ്രഭ പോലെ
നിലാമഴ പോലെ
എന്‍ പ്രണയവും
സത്യമായിരുന്നു എന്ന്
നിന്‍ നെഞ്ചകം നിന്നോട്
പറയുന്നതിനുവേണ്ടി