ശൂന്യത
------------------
യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞുപോകുന്നേരം
അവശേഷിപ്പിച്ചത്
ഹൃദയം മുറിഞ്ഞു അടര്‍ന്നു വീണ
രക്ത തുള്ളികളായിരുന്നു
നനഞു കിടക്കും തുള്ളികള്‍
നനുത്ത സ്നേഹത്തിന്‍
ചില്ലകളില്‍ കൂടൊരുക്കി
അകന്നുപോയ പറവകളുടെ
നിഴലുകളായി
ശൂന്യതയാണ് ചുറ്റും
മിഴികള്‍ പൂട്ടിയാല്
ചിറകടി ശബ്ദങ്ങള്‍ മാത്രം
മിഴികള്‍ തുറന്നാല്‍
മുന്നില്‍ പറയാന്‍ ബാക്കിവെച്ച
സ്നേഹ കഥകളുടെ കെട്ടുകള്‍
തനിച്ചല്ല നീയെന്ന വചനം
കാതുകളില്‍ മുഴങ്ങി നില്‍ക്കെ
അകന്നുപോയ പാദങ്ങള്‍
തിരികെ വരുന്നതും നോക്കി
ഇടനാഴിയിലേക്ക്‌ എന്‍ മിഴികള്‍
No comments:
Post a Comment