Pages

Sunday 29 July 2012

കൂട്ട് ...

പാതിരാ മഴ തോര്‍ന്ന നേരം
മേഘവാതില്‍ തുറന്നു പുറത്തുവന്ന നിലാവ്
എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത് സഖീ
നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉണര്‍ത്തുന്ന
നിശാ ഗീതമായിരുന്നു ...

നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അടക്കം പറഞ്ഞതും
മുഖം മറച്ചു നിലാവ് ചിരിച്ചതും
താഴെ വിണ്ണില്‍ വിരിഞ്ഞ പ്രണയ
വസന്തങ്ങള്‍ കണ്ടതുകൊണ്ടാണ് ..

സഖീ ...
നീയൊരു തെന്നലാണ്
നിനച്ചിരിക്കാതെ
തഴുകിവരുന്ന ഒരിളം തെന്നല്‍

നിന്‍റെ തലോടല്‍ ഒരു യുഗങ്ങളില്‍
ഒടുങ്ങാത്ത സ്നേഹമായി മാറുന്നത്
എന്‍ ഹൃത്തടമറിയുന്നു ..

നിന്‍ പുഞ്ചിരിയില്‍
ഒരു പുലരി വിരിയുമ്പോള്‍
സഖീ  നീയെന്‍റെ ആത്മാവിനെ
ദൂരെ പ്രണയങ്ങള്‍ മാത്രം ചൊരിയുന്ന
മേഘങ്ങളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നു ..

മരണം ആദ്യമെന്നെ പുല്കട്ടെ !!

ചെമ്മാനം മായുമ്പോള്‍
ഉദയം ചെയ്യും ആദ്യ താരകം
എന്‍ ആത്മാവാകട്ടെ

ഇമകള്‍ വെട്ടാതെ നീ നോക്കുമ്പോള്‍
നിന്‍ മിഴികളില്‍ എന്‍റെ പ്രണയം
മിഴികള്‍ പൂട്ടുമ്പോള്‍ എന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍
നിനക്ക് കൂട്ട് ....

No comments:

Post a Comment