"ഈ തണല് എന്നുമുണ്ടാകാന് അവള് ആശിചിരിക്കാം ...കളിയൊഴിഞ്ഞ കുട്ടി പുരയില് മണ്ണ് ചോറും ,ഇല കറികളും വെച്ച ചിരട്ട നെഞ്ചോടു അടക്കി അവള് പറഞ്ഞത് ഞാനോര്ക്കുന്നു.. ഇന്നും ..,,നമുക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ആകണം ശരിക്കും വലുതാകുംബം ,,...അന്ന് കുന്നു കയറിപ്പോയ സൂര്യനൊപ്പം അവളും ഉണ്ടായിരുന്നു പിന്നെ എല്ലാ ദിവസവും കുന്നിറങ്ങി വരുന്ന അവളെയും നോക്കി ഞാന് ...മൂട് കീറിയ എന്റെ നിക്കറിന്റെ കീശയില് അവള്ക്കായ് ഞാന് സൂക്ഷിച്ച ചാംബക്കയുമായ് .....എന്റെ കറുപ്പും വെളുപ്പും നിറഞ്ഞ ബാല്യത്തിലേക്ക് ഒന്ന് തിരിച്ചു പോയിരുന്നെങ്കില് ......
ellavrkkum undaakum itharam balyakaalam
ReplyDelete